Pabianice znajdują się w aglomeracji łódzkiej. Stanowią zarazem centrum 120-tysięcznego powiatu. Funkcjonują tutaj najważniejsze dla społeczności instytucje i urzędy. Miasto liczy 58 tys. mieszkańców i obejmuje obszar 33 km2.
W styczniu 1945 r. jako pierwszy, od strony Lasu Miejskiego, do Pabianic wkroczył oddział kawalerii Aleksandra Iwanowicza Smiełowa (55. Pułk 15. Dywizji 17. Gwardyjskiego Korpusu Kawalerii I Frontu Białoruskiego). Szwadron był w boju przez osiem dni. Wyczerpane konie padały jeden po drugim, ale sowieccy żołnierze parli naprzód bez snu i odpoczynku. Ziemia trzęsła się od tupotu końskich kopyt. Cudów męstwa i odwagi gwardziści dokonali w walce o miasto Pabianice (Polska). Działając w szyku konnym i pieszym atakowali pozycje wroga, niosąc śmierć i przerażenie. Kawalerzyści unicestwili dwustu faszystów, mnóstwo sprzętu bojowego, w tym osiem dział i karabinów maszynowych, zdobyli trzy składy żywności, wzięli do niewoli 45 hitlerowców. Starszy lejtnant Smiełow został uznany za mistrza śmiałych i niespodziewanych ataków. Ojczyzna wysoko oceniła trud bojowy nieustraszonego kawalerzysty. Rada Najwyższa ZSRR w dniu 27 lutego 1945 r. nadała lejtnantowi tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Ponadto otrzymał Order Lenina, 2 Ordery Czerwonego Sztandaru, Ordery Wojny Ojczyźnianej I i II klasy, 2 Ordery Czerwonej Gwiazdy.
A.I. Smiełow urodził się w lipcu 1913 r. we wsi Dworiki niedaleko Nowogrodu. Ukończył technikum leśne. Pracę podjął zgodnie z wyuczonym zawodem w gospodarstwie leśnym. W latach 1935-38 odbywał służbę wojskową. W wojnie uczestniczył od września 1941 r. W marcu 1942 r. ukończył kurs kadry dowódczej. Dowodził oddziałem czołowym 55. Gwardyjskiego Pułku Kawalerii. Jako pierwszy ze swoim szwadronem forsował rzekę Wartę i przekraczał dawną granicę polsko-niemiecką. W 1952 r. Smiełow ukończył kolejny kurs dla dowódców. W 1956 r. został kapitanem rezerwy. Zmarł 26.03.1985 r. w Leningradzie.
Wśród żołnierzy, którzy otrzymali tytuł Bohatera Związku Radzieckiego było wielu lotników, marynarzy, artylerzystów, czołgistów, kaemistów, ale prawie żadnego kawalerzysty. Kiedy Smiełowa wcielono do kawalerii nie był zbyt zadowolony. Koledzy szkolili się na radiotelegrafistów, czołgistów, kierowców, a jego uczyli jak należy się obchodzić z końmi. Pozornie nic prostszego: wiśta wio. Ot, i wszystko. Po latach będzie opowiadał jak całą wojnę przesiedział na zapleczu, dowożąc prowiant. Wkrótce przekonał się, że był w poważnym błędzie.
Ulica, którą wchodził do Pabianic szwadron Aleksandra Iwanowicza Smiełowa, nosi obecnie nazwę 20 Stycznia, dla upamiętnienia dramatycznych wydarzeń z 1945 r.
Autor: Sławomir Saładaj
W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies.