Pabianice znajdują się w aglomeracji łódzkiej. Stanowią zarazem centrum 120-tysięcznego powiatu. Funkcjonują tutaj najważniejsze dla społeczności instytucje i urzędy. Miasto liczy 58 tys. mieszkańców i obejmuje obszar 33 km2.
Pabianice przez sto lat wchodziły w skład cesarstwa rosyjskiego. Do miasta przybywali z głębi imperium pracownicy administracji i wojskowi. Oficjalnym językiem był rosyjski. Miejscowi przedsiębiorcy utrzymywali swoje przedstawicielstwa w wielu miastach państwa carów, m.in. w Moskwie, Petersburgu, Tyflisie, Rydze, Helsinkach. Wszędzie obowiązywały rosyjskie przepisy prawa. W latach 1901-1902 inspektorem fabrycznym w Pabianicach był inżynier i zarazem poeta, antropozof, okultysta Walerian Walerianowicz Borodajewski. Do zadań inspektora należała kontrola przestrzegania uregulowań prawnych dotyczących warunków pracy w fabrykach oraz prowadzenie statystyki przemysłowej. Inspektorzy fabryczni pojawili się już w 1882 r. Byli to urzędnicy Ministerstwa Finansów, a od 1905 r. eksperci Ministerstwa Handlu i Przemysłu. Kierowano ich do okręgów fabrycznych w najbardziej uprzemysłowionych guberniach. W Pabianicach Borodajewski oprócz wykonywania obowiązków służbowych pisał wiersze i studiował pisma filozoficzno-religijne K.N. Leontiewa. Zastanawiał się długo nad wyborem drogi życiowej. W 1899 r. opublikował pierwszy utwór poetycki w prasie literackiej. W 1900 r. zdobył dyplom inżyniera.
Borodajewski (1874-1923) urodził się w miejscowości Kmień, gubernia kurska, w rodzinie ziemiańskiej. W Kursku ukończył szkołę realną, a następnie Instytut Górniczy w Petersburgu. Pracował krótko w kopalniach Donbasu. Był inspektorem fabrycznym w Pabianicach (Polska) i w Samarze. W Samarze poznał hrabiego A. Tołstoja. Wówczas postanowił zająć się wyłącznie działalnością literacką. Pod koniec 1908 r. zakończył pracę zawodową i zamieszkał w majątku rodzinnym Pietropawłówek, gubernia kurska. Jednak wkrótce wyjechał do Petersburga. Opublikował tam własnym sumptem tom wierszy „Gorejące świece”. W stolicy zaprzyjaźnił się z poetą Wiaczesławem Iwanowem, który pomógł wydać kolejny tom poezji „Wiersze. Elegie, ody, idylle”. Odtąd Borodajewski znalazł się w kręgu znakomitych poetów, m.in. A. Achmatowa, N. Gumilew, A. Bieły, F. Sołogub, A. Błok. W latach 1912-1914 mieszkał w Petersburgu i Pietropawłówku. Wiersze ogłaszał w takich pismach jak „Rosyjska myśl”, „Apollo”, „Herold Europy”. Wyjeżdżał do Włoch i Niemiec. Za granicą spotkał antropozofa Rudolfa Steinera, który wywarł nań istotny wpływ. W 1914 r. w Moskwie ukazała się kolejna książka poetycka Borodajewskiego „Samotny grób”. Druk następnego zbioru wierszy „Puchar wiosenny” udaremnił wybuch wojny. Poeta włączył się czynnie w obronę dokonań rewolucji lutowej. Jego entuzjazm i nadzieja skończyły się z chwilą zwycięstwa rewolucji komunistycznej. Pozbawiony majątku wyjechał do Kijowa, gdzie pracował w rożnych przedsiębiorstwach. W 1919 r. Borodajewski wraca do Kurska i podejmuje pracę inżyniera w bazie transportowo-magazynowej. Od maja do czerwca 1920 r. pracował w lazarecie dla chorych na tyfus ponieważ osoby tam zatrudnione otrzymywały dodatkowe racje żywnościowe. W 1921 r. poeta wystąpił w Kursku podczas wieczoru poetyckiego poświęconego A. Błokowi. Tekst wystąpienia został opublikowany dopiero w 1980 r. w almanachu „Dzień poezji”. W twórczości poety pobrzmiewają echa neoklasycyzmu, który podlega konfrontacji ze schyłkowym symbolizmem W wierszach pisanych po rewolucji październikowej Borodajewski łączył znamienną dla symbolizmu płynność znaczeniową z akmenistyczną wyobraźnią. Wiersze z cyklu „Za kratą” powstałe na początku lat 20. są na tyle pozbawione odniesień czasowych, że nie wiemy czy dotyczą okresu sowieckiego czy przedrewolucyjnego. W rękopisach zachowały się liczne prace antropozoficzne o apokaliptycznym zabarwieniu. Obecnie występuje duże zainteresowanie osobą i dokonaniami W.W. Borodajewskiego. Uważany jest za współtwórcę rosyjskiego symbolizmu.
W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies.