www.um.pabianice.pl
Pabianice znajdują się w aglomeracji łódzkiej. Stanowią zarazem centrum 120-tysięcznego powiatu. Funkcjonują tutaj najważniejsze dla społeczności instytucje i urzędy. Miasto liczy 58 tys. mieszkańców i obejmuje obszar 33 km2.

Chemik

A pomniejsz czcionkę A standardowy rozmiar A powiększ czcionkę

Zbigniew Mariano Broniewski-Pasierbiński urodził się 5 sierpnia 1894 r. w Pabianicach. Studiował w szkole wojskowej w Petersburgu, podczas pierwszej wojny światowej uczył się pilotażu w szkole lotniczej w Cratchino (Rosja). W 1927 r. otrzymał dyplom inżyniera Politechniki Warszawskiej. W 1947 r. pracował w Instytucie Ekonomii Uniwersytetu w Uppsali (Szwecja). W 1948 r. przybył do Kolumbii i rozpoczął pracę wykładowcy w Szkole Inżynierii Chemicznej. W 1950 r. przeniósł się na Uniwersytet Kolumbijski (Uiversidad Nacional de Colombia sede Bogota). W 1965 r. objął stanowisko dziekana Wydziału Inżynierii Chemicznej, które zajmował do 1967 r.

W kręgu jego zainteresowań znalazło się projektowanie operacji i procesów związanych z przepływem płynów, przemiany cieplne i chemiczne prowadzone w skali przemysłowej, a także termodynamika procesowa i technika cieplna, procesy cieplne i aparaty, technologia chemiczna.

Profesor Broniewski jest autorem prac dotyczących zbiorników ciśnieniowych, parowników, silników spalinowych, turbin parowych. Wykształcił wielu inżynierów. Udzielał się aktywnie w Kolumbijskim Towarzystwie Chemików i Inżynierów. Utworzył również Kolumbijskie Towarzystwo Fizyczne.

Zmarł 13 stycznia 1983 r. w Bogocie. Humberto Riveros, następca profesora Broniewskiego- Pasierbińskiego wspominał swojego mistrza: „Profesor był liderem w pełnym tego słowa znaczeniu. Chojnie szafował swoją wiedzą inżynierską. Nie szczędził czasu ani sił, by szkolić nowe pokolenie inżynierów kolumbijskich. Można było na nim polegać w każdej sytuacji. Zawsze tryskał humorem, sypał anegdotami i opowieściami z armii carskiej, kiedy zdobywał szlify inżyniera wojskowego i uprawnienia lotnicze. Wspomagał studentów, doradzał, przebywał z nimi, nawiązywał przyjacielskie relacje. Inżynieria chemiczna była jego autentyczną pasją. Profesor przyczynił się w istotnej mierze do rozwoju przemysłu chemicznego w Kolumbii.”


http://lineadetiempoun.unal.edu.co



Autor: Sławomir Saładaj


W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies.

Zamknij