Pabianice znajdują się w aglomeracji łódzkiej. Stanowią zarazem centrum 120-tysięcznego powiatu. Funkcjonują tutaj najważniejsze dla społeczności instytucje i urzędy. Miasto liczy 58 tys. mieszkańców i obejmuje obszar 33 km2.
W latach 1914-1918 Pabianicami zarządzali Wasyli Andrejew, Witold Schmeier, Otton Fiedler, Adolf Krusche oraz Justus Danckwerts.
Justus Danckwerts urodził się 4 czerwca 1887 r. w Pless na Śląsku, zmarł 27 maja 1969 r. w Hanowerze. Prawnik, urzędnik i polityk. Był synem tajnego radcy i profesora politechniki w Hanowerze. Studiował prawo w Marburgu i Getyndze. Należał do korporacji studenckiej Corps Teutonia. W 1908 r. zdał egzamin państwowy i wstąpił do pruskiej służby sądowej. Pracował w sądach w Celle i Stade, a także w sądzie rejonowym w Hanowerze. W 1909 r. otrzymał doktorat na uniwersytecie w Heidelbergu. W 1913 r. złożył kolejny egzamin państwowy i został asesorem w Harburgu. W 1914 r. otrzymał powołanie do wojska. W 1915 r. służył w administracji cywilnej w Warszawie, a następnie w urzędzie policji w Łodzi . Na przełomie 1917 i 1918 r. był burmistrzem Pabianic. W styczniu 1918 został zastępcą komisarza policji w okręgu Łowicz- Sochaczew.
Po wojnie na krótko powrócił do Hanoweru. W 1919 r. był radcą prawnym w Olsztynie. Od 1920 do 1923 r. pracował w pruskim Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W latach 1923-1930 był zastępcą prezydenta Stade. Od 1933 do 1940 r. ponownie podjął pracę w pruskim Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, najpierw jako doradca ministra, a następnie asystent. Od 1937 r. do jego obowiązków należało utrzymywanie łączności między administracją cywilną a wojskiem. Był doradcą kwatermistrza generalnego Eduarda Wagnera i generała Hansa Georga Schmidta von Altenstadt. W 1940 r. został szefem administracji wojskowej w Jugosławii. 25 sierpnia 1941 r. wziął udział w spotkaniu, na którym ustalano zasady funkcjonowania administracji na Ukrainie – Komisariat Rzeszy oraz sposób postępowania z ludnością żydowską.
Po drugiej wojnie światowej był internowany przez Amerykanów. Zeznawał podczas procesów norymberskich, był m.in. świadkiem w procesie Wilhelma Stuckarta. Wolność odzyskał w 1947 r. Od 1948 r. pełnił funkcję podsekretarza w rządzie Dolnej Saksonii. Uczestniczył również w konferencji w Herrenchiemsee, która wypracowała projekt przyszłej konstytucji Republiki Federalnej Niemiec. W 1954 r. przeszedł na emeryturę. Działał jednak w komisji zajmującej się reformą administracji państwowej. Od 1950 r. wchodził w skład zarządu radiofonii Dolnej Saksonii.
O burmistrzu Danckwertsie znajdujemy wzmiankę w Gońcu Częstochowskim z 19 lipca 1917 roku.
Rada Miejska a Żydzi. W Pabianicach na posiedzeniu Rady Miejskiej radny Szapocznik domagał się wyznaczenia większej sumy na szkoły żydowskie. Poparł go burmistrz dr Danckwerts. Przeciwko projektowi wystąpili radni – chrześcijanie. Projekt odesłano do komisji.
Autor: Sławomir Saładaj
W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies.