Osterloff uczył w Pabianicach

Nie wszyscy wiedzą, że Edmund Osterloff (1863-1938), klasyk polskiej fotografii artystycznej pracował na początku XX wieku w Pabianicach.

E. Osterloff pochodził z rodziny ziemiańskiej, urodził się w Gruszczycach, a zmarł w Radomsku. Uczęszczał do gimnazjum realnego w Kaliszu. Studiował w Szkole Handlowej Kronenberga w Warszawie. Zaangażował się w nielegalną działalność partii Ludwika Waryńskiego w Carstwie Polskim. W 1886 r. po odbyciu dwuletniej kary więzienia został zesłany do Tyflisu w Gruzji (obecnie Tbilisi). Był tam nauczycielem języka niemieckiego w szkołach rosyjskich. Przy nadarzającej się okazji wyjechał wraz z rodziną do Afryki Południowej. Bez powodzenia próbował sił w rolnictwie. Zniechęcony powrócił do Europy. W 1900 r. zamieszkał w Szwajcarii. Tam także nie zagrzał długo miejsca. Przyjechał do Polski. Pracował jako księgowy w Łodzi. Otrzymał również zatrudnienie w Pabianicach. W naszym mieście uczył języka niemieckiego. Znajdował się pod nadzorem carskiej policji. W 1904 r. dostał nakaz dożywotniego zamieszkania w Gruzji. W Tyflisie kontynuował nauczanie języka niemieckiego, ale równocześnie rozwijał zainteresowania fotografią. W latach 1905-1914 uczestniczył w światowych wystawach fotograficznych. Podczas rewolucji październikowej na Kaukazie stracił synów.

Do Polski wrócił w 1921 r. Mieszkał w Drohiczynie i Milanówku, i od 1925 r. w Radomsku. W latach 1931-1938 należał do Fotoklubu Polskiego. Prowadził zakład fotograficzny. Prace Osterloffa są porównywane do malarskich dzieł Chełmońskiego, Ruszczyca i Milleta. Mówiono o nim nawet, że jest „Chełmońskim obiektywu”. Artystę fascynował pejzaż. Odpowiednie efekty plastyczne uzyskiwał dzięki technice bromoleju. Co dwa lata w Radomsku organizowany jest Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny imienia Edmunda Osterloffa. Wiele prac Osterloffa posiada Muzeum Narodowe we Wrocławiu.

Autor: Sławomir Saładaj